Kinezjoterapia jest jedną z form rehabilitacji, w której poprzez wykonywanie ćwiczeń z zakresu gimnastyki leczniczej, osiągany jest konkretny wynik terapeutyczny. Metoda ta ma wymiar naukowo-praktyczny – łączy wiedzę z dziedziny medycyny, pedagogiki, anatomii i fizjologii w celu wyleczenia, poprawy i podtrzymania zdrowia. Służy także profilaktyce nawrotów, a w przypadku dzieci sprzyja rozwojowi psychoemocjonalnemu.
Leczenie określonymi ruchami przewiduje stopniowo rosnące oddziaływania siłowe określane indywidualnie dla każdego pacjenta, z uwzględnieniem jego anamnezy, specyfiki wiekowej, fizjologicznej itd. oraz innych schorzeń towarzyszących temu podstawowemu. Stopniowa nauka ruchów prowadzi do ich utrwalenia neurorefleksyjnego oraz przywrócenia trofiki i przemiany materii w układzie kostno-mięśniowym człowieka. Najczęściej leczenie prowadzone jest przy pomocy specjalnych przyrządów leczniczo-rehabilitacyjnych poprzez bierne i czynne ruchy pacjenta.
Podział ćwiczeń: Ze względu na sposób wykonywania ćwiczeń wyróżnia się dwie metody kinezyterapii: metoda czynna – wykonywana przez pacjenta pod nadzorem fizjoterapeuty metoda bierna – wykonywana przez fizjoterapeutę (np. masaż) lub za pomocą specjalnych urządzeń (mechanoterapia)
W zależności od wpływu ćwiczeń na ludzki organizm wyróżniamy: ćwiczenia działające miejscowo – na przykład rehabilitację stawów ćwiczenia nierównouprawniające – poprawiające ogólną sprawność fizyczną Mechanoterapia – leczenie ćwiczeniami fizycznymi przy pomocy specjalnych urządzeń
Wskazania Kurs kinezyterapii zwykle przepisywany jest ludziom cierpiącym na pewne schorzenia układu ruchu:
lub z zaburzeniami funkcjonalnymi układu ruchu: